Abstract

Habitus of Self Rönesans’la doğan, Aydınlanma’yla kurumsallașan ve Sanayi Devrimi’yle kutsallașan, birey mitini yapıbozumuna uğratan ve özgür iradenin teslim alındığını savlayan bir minör sanat ișidir. Kiși ile onu kapatıp-kușatan aile, denetim toplumu, tüketim kültürü, kapitalizm, postkolonyalizm vb. gibi yapılar arasındaki sarmalanma çalıșmanın omurgasını olușturmaktadır. Çalıșma; Covid-19 günlükleri, motivasyon videoları, flanör videolar, G-20 zirvesi haberleri, çevre felaketleri, Starbucks kurum imaj videoları, ormansızlaștırılan coğrafyalar, sömürge mekânlar, kamusal alanlar, rıza üretim programları (Britain’s Got Talent), atık insanlar (homo sacer), Antroposen coğrafya ve hegemonik mekanlar (Cecil Rhodes Anıtı – Cape Town, Güney Afrika) gibi Youtube’dan çekip çıkarılan kolektif hafıza imajlarının asamblajıdır. İmajların (hem tekil olarak hem de bütün içinde) izleyicide aralık, çatallanma, yarık olușturması umulmaktadır. Bu bağlamda izleyicinin fail konumuna geçerek araștırmaya, sorușturmaya, sorgulamaya girișmesi çalıșmanın nihai hedefidir.

References

Full Text