Abstract

İlk film gösteriminden itibaren sinema izleyicisinin bakışı ve film izleme deneyimi ilgi çekici bir konu olmuştur. Üzerine çeşitli araştırmalar yapılan izleyici bakışı Brecht’in yabancılaştırma tekniğinin sinemaya uyarlanmasının ardından tek taraflı olma özelliğini kaybeder. Oyuncuların kameraya bakarak izleyicinin bakışlarına karşılık vermesine olanak sağlayan bu teknik film gerçekliğini bozarak klasik izleyici profilini değiştirir. Peki yönetmenler neden izleyici kimliğini değiştirmek isterler? Niçin kendi kurmaca dünyalarının gerçekliğini bozarlar? Bu bakışların ardında okunmayı bekleyen mesaj nedir? Bu soruların cevabını bulabilmemiz için tekniğin felsefi kökenini yani yabancılaşma felsefesini anlamamız gerekir.

References

Full Text